ενδοσυνθετικές

και ενδοσυνδετικές, οι

γλώσσες στις οποίες τα στοιχεία κάθε λέξης (θέμα, επίθημα, κατάληξη) δεν συγχωνεύονται μεταξύ τους αλλά παρατάσσονται διατηρώντας την αυτοτέλειά τους (π.χ. η Τουρκική, η Ιαπωνική κ.ά.).